خودکارآمدی جنسی یکی از ارکان قابل اهمیت، جهت برخورداری از کیفیت زندگی جنسی مطلوب است. خودکارآمدی جنسی به باور هر فرد در مورد تواناییهای خود در فعالیت جنسی موثر و مطلوب بودن برای شریک جنسی تعریف میشود. لذا، خودکارآمدی جنسی بر کنترل فرد بر زندگی جنسی، شایستگی و توانایی فرد به عنوان عامل جنسی، توانایی مشارکت در کنش جنسی و توانایی کسب رضایت جنسی تمرکز دارد. در مقاله حاضر، تاثیر روان درمانی به شیوه روایت درمانی بر خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی در زنان بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که استفاده از رویکرد روایت درمانی روش مناسبی جهت ارتقای خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی زنان است.