بیشتر زنان مبتلا به ام اس از مشکلات مربوط به عملکرد، رضایت و صمیمیت جنسی در هویت زن و شوهری رنج میبرند. تا جایی که شیوع مشکلات و اختلالهای جنسی را در زنان درگیر با بیماری ام اس تا 85 درصد هم گزارش کرده اند. این آمار بالا نشان میدهد که کیفیت زندگی جنسی و رابطه جنسی در این زنان به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد. این مقاله نشان میدهد که چگونه با استفاده از یک برنامه مداخلهای آموزشی منظم مبتنی بر مدل تجربه جنسی به اندازه کافی خوب میتوان زندگی جنسی زنان مبتلا به ام اس را ارتقاء داد و روی عملکرد، رضایت و در نهایت، صمیمت جنسی در زندگی آنها تاثیر مثبت گذاشت.