مطالعات نشان دادهاند که ناباروری میتواند مشکلات هیجانی و زن و شوهری عمیقی ایجاد کند، تا جایی که پویایی جنسی زن و شوهر را مختل کرده و حتی نگرش آنها به رابطه جنسی را تغییر می-دهد. ناباروری میتواند در مسیر خود تغییراتی را در کارکردهای شغلی، جسمی، ذهنی و حتی شخصیت افراد درگیر با ناباروری بر جای بگذارد و علاوه بر این، قدرت اعتماد به نفس، خودباروری و نقشهای جنسی را نیز تحت تاثیر قرار دهد. در این مقاله، به تاثیر دو مدل روان درمانی و مقایسه آنها در بهبود عملکرد و زندگی جنسی زوجهای درگیر با ناباروری پرداخته شده است. نتایج نشان دادند که مدل روان درمانی با محوریت روایت درمانی و توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی افراد درگیر با ناباروری و مدل دستکاری تجربیات جنسی به قصد ایجاد تجربیات جنسی به اندازه کافی خوب و لذت بخش، هر دو در قالب 4 جلسه طراحی شده منظم توانستند تاثیر زیادی در بهبود عملکرد جنسی و ارتقای زندگی جنسی افراد درگیر با ناباروری داشته باشند.