خانواده نقش اساسی در بهنجاری یا نابهنجاری اعضای خود ایفاء میکند. وقتی یک عضو خانواده نشانگان مرضی مثل درگیری با مواد را نشان میدهد، این عامل، مرکز ثقل کارکرد سیستم خانواده میشود و الگوهای تعاملی خانواده متمرکز بر آن سازماندهی میشوند. در خانوادههای درگیر با اعتیاد، کارکرد خانواده به ویژه همبستگی خانواده، شدت اختلال ناشی از مشکلات مصرف مواد، عوامل خانوادگی یا روانشناختی را پیش بینی میکند. در مقاله حاضر، اثربخشی خانواده درمانی به شیوه ساختاری بر انگیزش درمان و عملکرد خانوادههای افراد مبتلا به سوء مصرف مواد بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که این روش خانواده درمانی را میتوان به عنوان روشی موثر برالی افزایش انگیزه درمان و ارتقای عملکرد خانواده به کار برد.